Dit is zoals verwacht het enige passende vervolg op mijn vorige blogpost. In de laatste post vertelde ik dat de vijfde ‘Reistebrij’-trip er iets anders zou uitzien dan normaal. Ik vertrok op woensdag 28 september naar Brussels airport met Bestemming onbekend. Het werd een trip van vijf dagen naar Dublin, de Ierse hoofdstad. Dit is mijn verhaal.
Dag 1
Met klamme handjes stap ik om iets na zes op een woensdagochtend de trein op. Zo’n dik uur later arriveer ik op Brussels Airport. Na de nog steeds voortgezette en uitgebreide securitycontroles kom ik aan in de vertrekhal. Honderden mensen lopen op dit moment in het rond om zich in te checken of hun bagage in te leveren en kijken intussen uit naar een fijne tijd op hun bestemming. Bestemming? Juist, die ken ik nog niet. Intussen is het 7u45, tijd om de kraskaart te krassen. Het klokje op de website staat immers al op nul. Ik kras, geef de code in op mijn smartphone en ontdek dat ik binnen twee uur naar Dublin vlieg in Ierland. Ik ben blij en spring een gat in de lucht. Die stad staat al enige tijd op het reistebrijlijstje dus dat is een geslaagde keuze van Srprs.me .
Ik tracht mezelf zo goed als mogelijk voor te bereiden op de trip die me naar Ierland brengt. Ik zoek raad bij mijn achterban op facebook, loop naar een boekenwinkeltje waar ik me snel een reisgids aanschaf en wandel intussen richting de terminal. Zo’n klein uur voor de vlucht vertrekt ontdek ik dat ik uit al mijn enthousiasme rond loop ik de verkeerde terminal. Ik haast me snel naar de andere terminal en moet langs een paspoortcontrole waar ik duidelijk niet alleen ben. Tientallen mensen staan voor mij te wachten in een ellendig lange rij. De minuten verstrijken. Wanneer ik mijn paspoort laat controleren met een gezichtscan laat de techniek het afweten en loop ik vertraging op. Na een kwartier lukt het me en moet ik me echt haasten naar de gate. Het is intussen al de final call. Nog snel naar het toilet, wat moet dat moet. Enkele minuten later stap ik als laatste de vlucht op en zak ik onderuit in mijn vliegtuigzetel. Uitgeput, maar intens blij dat ik dankzij de plotse enorme tijdsdruk toch mijn vlucht net haalde.
Rond elf uur land ik in Dublin, ierland. De zon schijnt, maar wordt mooi vergezeld van grijze wolken. Ik stap verder richting de bushalte en neem een bus richting het stadscentrum. Ik doe een pré-checkin in het Generator Hostel (inchecken kan pas vanaf 14u), zet mijn bagage in een locker en ga op zoek naar een fijn plekje om te lunchen. Ik kom vrij snel bij Wuff terecht waar ik vrij snel kan genieten van een pulled pork sandwich, de perfecte lunch om een trip te beginnen. Na een snelle lunch zet ik mijn pad verder en neem ik mijn stadsgids bij de hand. Ik beslis om deze middag de Northside van Dublin te verkennen. Ik start de middag met een bezoek aan het National Museum for Decorative Arts & History . Een enorm gebouw, met verschillende afdelingen en enkele tentoonstellingen over de geschiedenis van Ierland. Ditmaal een enorme tentoonstelling over de paasopstand, waar de grondvesten gelegd werden voor het republiek dat Ierland momenteel is. Zeker de moeite om te bekijken en als klap op de vuurpijl is de inkom zelfs gratis.
Na het museumbezoek loop ik verder door het noordelijke deel van de stad. De Northside van de stad is zeer verschillend van de Southside. Historische gebouwen wisselen af met de moderne architectuur. Tijdens het wandelen wordt ik geconfronteerd met de buurten waar het welzijn van de inwoners lager ligt. Gelukkig worden deze buurten momenteel opgekrikt en blazen hipsters en upcoming ondernemers de straten van de Northside nieuw leven in. Zo kom ik enkele straten verder bij Mish.Mash, een mix van café, winkel, minigalerie en een workshopruimte ineen. Ik bestel een koffie en kijk door het schuifraam naar de straat. Origamivogels die aan het raam hangen bengelen door het zachte windje. Ik eet er de lekkerste appel-kaneelcake dit ik ooit at. Een foodstagram waardig.
View this post on InstagramGive me apple cake and I'm happy! ☕️🍏🍰
A post shared by Glenn On The Go (@reistebrij) on
Na mijn eerste afternoon tea, met koffie weliswaar (want thee is echt niets voor mij), stap ik verder door de Northside van Dublin. Ik kom heel wat bewonderenswaardige gebouwen, standbeelden en straten tegen. Ik kijk mijn ogen uit. Om even van alle indrukken te bekomen zet ik me in de najaarszon op een bankje in de ‘Garden of Remembrance’, een tuin die geopend werd ter nagedachtenis aan iedereen die stierf voor de Ierse vrijheid. Een immens standbeeld in het midden van de tuin, omringd door vijvers en bloembakken met planten in alle kleuren. Een plek van rust en stilte, in het midden van de stad. Enige tijd later loop ik op O’Connelstreet, de drukste verkeersader en grootste winkelstraat van de stad. Chaos ten top. Je herkent de straat perfect aan de Milennium Spire, het 120 meter hoge stalen bouwwerk aan het begin van de straat. Hierna sluimer ik nog even door de Ierse hoofdstad en trek ik in de vroege avond opnieuw naar het hostel waar ik mijn spullen op mijn kamer kan opbergen.
’s Avonds eet ik op Smithfield bij ‘My Meat wagon’ , een restaurant waar vlees het kernwoord in elk gerecht is, waar bier gedronken wordt uit oude confituurpotten en waar bestek geen must is. Aan te raden voor echte carnivoren. Met een goed stuk vlees en een lekkere cider sluit ik dan ook deze heerlijke eerste dag in Dublin af. Ik heb er zo van genoten. Abnormaal zelfs.
Dag 2
Met een stralende herfstzon stap ik na het ontbijt richting het zuiden van de stad. De Southside verschilt van de Northside. In dit stadsdeel krijg je een mix van kunst, cultuur en architectuur. Verschillende bouwstijlen wisselen elkaar af en dat maakt van deze wijk iets speciaal. Het is koud, er raast een wind maar de zon maakt veel goed. Ik wandel langs de Liffey, de rivier die door Dublin loopt en kijk uit op de haven. De voorbije trips heb ik al veel havens gezien, maar deze is een echt pareltje. Van de ene straat naar de andere. Een beetje rondkijken en indrukken opdoen van de Ierse cultuur. Mijn eerste stops voor vandaag zijn enkele musea. Het museum van Natuurgeschiedenis en Archeologie bezoek ik vandaag ook gratis. Echt een meerwaarde wanneer een stad haar musea gratis openstelt. Na mijn bezoek aan de museums loop ik verder langs het parlement naar de nationale bibliotheek. Duizenden boeken, kranten en schrijfsels vallen hier in te kijken. Nadien zet ik mijn pad verder door de stad. Ik loop door enkele parken, schuim de straten door en blijf even hangen wanneer ik een singersongwriter enkele covers hoor brengen op zijn gitaar, in het midden van een drukke winkelstraat. Ik stop, luister en hoor dat het goed is. Langer dan gemiddeld kan Cezar, een local zanger mij boeien met zijn stem. Na enkele liedjes tast ik in mijn portefuille en geef ik hem een centje. Van een random act of kindness gesproken. Wil je Cezar Horen? Hieronder zie je een van zijn straatoptredens, in Dublin.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=SxyWY9J1xwU]
Ik loop verder richting Temple Bar waar het tijd is om te lunchen. Een lunch later heb ik opnieuw voldoende energie om de stad in te trekken. Deze middag ga ik naar het hart van de stad en daal ik verder af naar het zuiden van Dublin. Het hippe en creatieve brein van Dublin houdt zich hier schuil en laat zich zien op verschillende vlakken. Van originele winkeltjes tot hippe coffeebars, een buurt op mijn lijf geschreven.
Langs de Bank of Ireland en het Trinitycollege wandel ik door enkele parken naar het zuiden van de stad. Ik loop door een winkelcentrum waar hippe verkopers hun thuis gevonden hebben. Een hele tijd later trek ik na enkele uren te wandelen opnieuw richting de stadskern. Ik stop bij The Bald Barista, een coffeebar die volgens velen dé beste koffie in Dublin serveert. Me happy.
Na een goeie koffie zet ik mijn pad verder. Ik ga even de Sint Patrick’s Cathedral en enkele andere oude gebouwen spotten. Proeven van de cultuur in een stad. Wanneer de zon plots wegtrekt en de regen met bakken uit de lucht valt snel ik mezelf naar het hostel. Even opwarmen en een beetje uitrusten van mijn tweede dag in Dublin. Met het oog op morgen kruip ik vandaag op een redelijk uur in mijn bed. Compleet uitgeteld.
Dag 3
Het is koud, al tracht de zon veel goed te maken. Ik loop naar de andere kant van Smithfield, het plein waar mijn hostel ligt en ga ontbijten bij Third Space, een bar die is opgericht om mensen uit de buurt met elkaar te verbinden en samen te brengen. Een goede koffie en een granola later wandel ik naar The Guinnes Storehouse, de brouwerij waar het Ierse bier gemaakt wordt. In de ochtend dompelt men mij in de wereld van het bier. Nu niet dat ik een fervente bierdrinker ben, maar het museum weet te boeien. Je ziet hoe het bier gemaakt wordt en leert op heel wat interactieve wijzes wat Guinnes net is. Het toppunt van het bezoek is de skybar. Hier krijg je een vers getapte Guinnes en kan je genieten van een prachtig uitzicht over de stad, als het niet bewolkt is toch. Zo’n Guinnes in de voormiddag, best stevig en een uitdaging voor je maag. Maar gelukkig ben ik meer gewoon. Na de laatste slok Guinnes wandel ik verder richting het oosten van de stad.
In de vroege namiddag breng ik een bezoek aan Kilmainham Gaol, een gevangenis die een grote rol speelde in de Ierse geschiedenis. Tijdens de hongersnoden puilden de cellen uit van mannen, vrouwen en kinderen die voedsel gestolen hadden. Later werden de leiders van de Paasopstand hier gevangen gehouden en geëxecuteerd. Een gebouw met een verleden en dat voel je. Je loopt in en uit de cellen, maar weet dat honderden mensen hier echt gevangen zaten. Het gebouw wordt momenteel enkel gebruikt voor rondleidingen en filmopnames.
Na mij in de wereld van Prison Break en Orange Is The New Black te wagen heb ik even nood om wat uit te waaien. First things first. Eerst haal ik een koffie bij Proper Order, waar je niet enkel heen moet voor een lekkere koffie, maar ook voor de mooi in het oog schietende baristas. Niet onbelangrijk. Nadien neem ik een bus naar het noorden van de stad, daar moet ik overstappen op een andere lijn. Probleem. Ik heb geen muntstukken meer. Aangezien dat het enige betaalmiddel is op de bus zoek ik rondom een plaats waar ik een briefje van twintig euro kan laten wisselen. Ook geen optie. De vrouw die bij me aan de bushalte staat haalt haar portefuille boven en kijkt of zij voor me kan wisselen. Ze komt er niet en vertelt me dat zij mijn busticket gaat betalen. De schoonheid van de medemens wordt hier opnieuw getoond. Ik ben de vrouw zo dankbaar en heb een heerlijk gesprek met haar over het leven, reizen en Dublin. De vrouw stapt van de bus en wenst mij nog een fijne tijd. Ik bedankt haar nog eens uitgebreid wanneer de bus al opnieuw verder rijdt.
Wanneer ik aankom op mijn bestemming loop ik een supermarktje binnen, koop ik wat overlevingsspullen, kwestie dat ik nooit meer in de stad raak. Ik begin te wandelen richting de zee. North Bulls Island is een natuurreservaat waar je letterlijk niks hoort. Ik loop helemaal alleen op het strand en gebruik de rust en tijd om goed uit te waaien. Het doet me deugd. Me-time op het strand. Wanneer de wolken weer groots worden en de zon daalt neem ik de bus terug naar de stadskern. Ik warm mezelf wat op, kijk een film op netflix en haal even later een taco in de stad. Na nog even te praten met mijn roomies zoek ik opnieuw mijn bed op. Morgen is het tenslotte mijn laatste dag in Dublin.
View this post on InstagramSilence speaks when words can't.
A post shared by Glenn On The Go (@reistebrij) on
DAG 4
De laatste dag in Dublin is aangebroken, aankomende nacht moet ik in het midden van de nacht vertrekken, dus maak ik van vandaag een korte, maar heerlijk relaxte dag. Na een ontbijt spring ik de bus op richting Howth, een vissersdorpje op zo’n tien kilometer van Dublin. Na een klein uur op de bus kom ik aan. Het weer is somber, het miezert al de hele ochtend, maar dat kan geen reden zijn om binnen te blijven. Ik wandel wat rond en raak snel aan de praat met enkele Nederlanders die mijmeren over het sombere weer. Al worden we snel terug vrolijk wanneer ik ze op het punt breng om te genieten van hun trip en minder met het weer in te zitten. Check.
Ik sluimer een beetje rond tussen de boten, maar krijg het snel koud. Ik zoek een koffie maar lijk niet meteen iets te vinden. Tot ik voor een viswinkel sta waar ze naast vis ook koffie verkopen. Bizar, maar ok. Koffie is koffie.
View this post on InstagramA post shared by Glenn On The Go (@reistebrij) on
Terug opgewarmd loop ik langs de vissershaven en kijk naar de vele boten die aangemeerd liggen. Wanneer de zon opnieuw door de wolken breekt loop ik op de pier, hier zou je zeehonden in het wild kunnen spotten. Ja hoor, als je goed om je heen kijkt zie je af en toe een hoofdje in het water verschijnen van zeehonden die zich vermaken aan de aandacht van de voorbijgangers.
View this post on InstagramI'm back in Belgium. I had such a great time in Dublin. 🇧🇪🇨🇮
A post shared by Glenn On The Go (@reistebrij) on
Na een dagje rondlopen in Howth ga ik opnieuw naar het hostel. Ik raak aan de praat met mijn Japanse roomie, een vrouw die al enkele weken door Europa trekt en na Dublin opnieuw huiswaarts keert. Ze grabbelt plots in haar reusachtige koffer en geeft mij een cadeautje, omdat ze me aardig vindt zegt ze (ik ben helemaal niet aardig). Een pakje chocolade met een vulling van groene thee, en een zakje witte slierten (wat later gedroogde vis blijkt). Ik bedank haar, zoek mijn bed op en val in een korte, maar diepe slaap.
Dag 5
Mijn wekker staat om 3u, aangezien ik pas rond 4u40 op de luchthaven moet zijn. Gelukkig werkt mijn biologische klok perfect en word ik wakker om 2u. Een douche later vertrek ik rond 2u30 naar de bushalte waar ik de nachtbus naar Dublin Airport neem. Veel te vroeg uiteraard. Een halve film later, met dank aan de goddelijke wifi loop ik langs de security, de winkels en coffeebars. Rond 6u30 stap ik het vliegtuig op richting Brussel. Het was een heerlijke tijd hier in Dublin.
De volgende trip is opieuw een trip met bestemming onbekend in het weekend van 11 november. Nadien trek ik dit jaar ook nog voor de laatste trip van het jaar naar de stad die de parel van Frankrijk is. Ik ga pré-kerst vieren in Parijs.
Leuk dat je Reistebrij blijft volgen!
Tot de volgende.
Glenn
Volg mij op facebook, twitter en instagram en mis niks van de reistebrij-updates!
3 comments
Comments are closed.