Begin september, de zomervakantie zit er weer op en iedereen gaat opnieuw naar school of aan het werk. Zelf werk ik voorlopig nog meestal van thuis uit door de coronamaatregelen, maar Wouter (een van mijn beste vrienden), werkt al de hele crisis door in de zorg. Zijn kinderen Gilles (6) en Louise (4) trokken onlangs opnieuw naar school en konden na hun eerste schoolweek wel een weekendje avontuur gebruiken. In deze blogpost nemen we je mee naar de wilde natuur voor een kampeerweekend. Stapschoenen in de rugzakken en gaan!
Een verrassend einde van de eerste schoolweek
Vrijdag 4 september, het einde van de eerste schoolweek. Wanneer ik aankom bij Gilles en Louise hoor ik heel wat wilde verhalen over hun eerste schoolweek. Zo zette Gilles z’n eerste stappen in het lezen en schrijven (maan, roos, vis blijft epic) terwijl Louise me een ingekleurde Jommeke-papegaai toont dat volgens haar leerkracht in de exacte kleuren ingekleurd moest worden (de creatieve vrijheid in het Belgische onderwijs).
Wanneer ik hen vraag wat hun weekendplannen zijn komen ze niet bepaald met meer dan trampolinespringen en spelen op de proppen. Tot ik met hen voor de pc ging zitten en hun onderstaand filmpje toonde.
Hun ogen gingen plots feller te blinken na het zien van alle dieren en impressies. Als ik hen de vraag stelde of we er ook zouden blijven slapen was het antwoord meteen voluit ‘Ja!’. Rugzakken pakken en nog een laatste nacht in eigen bed. Vermoedelijk werd er die nacht niet meer veel geslapen van de spanning, tot we de ochtend daarop vertrokken voor een kampeerweekend in het wild.
De duisternis van de grotten
Na net geen 200 kilometer rijden komen we aan in Han. Met een cupcake en een banaan achter de kiezen hebben zowel Wouter en ik, als de kinderen genoeg energie om meteen de grotten in te trekken. Mondmaskers op en klaar voor een tocht diep onder de grond.
We volgen de gids en lopen zo’n 110 meter onder de grond door heel wat gangen en zalen waar we links en rechts heel wat druipstenen kunnen bewonderen in een koude en vochtige omgeving waar het maximaal 9 graden is). Op sommige plekken in de grotten kan je zelfs een lichtspektakel bewonderen en kom je de stromende Lesse tegen. De rivier loopt los door de grotten heen.
Na het bezoek aan de grotten nemen we nog even een kijkje in het museum, waar je het werk van archeologen in de grotten kan bewonderen. Verder brachten we ook een bezoekje aan Han1900, in de hoofdstraat van het dorp waar je in heel wat scenes meegesleurd wordt in de Hanse geschiedenis door tal van poppen die de tijd van toen laten zien aan de kinderen.
Op pad in het verlaten wildpark
Het wildpark van Han loopt helemaal leeg. Wij pikken snel onze rugzakken op aan de wagen en verzamelen op een afgesproken punt. Hier ontmoeten we Bert. Hij is onze ranger en zal ons de komende uren meenemen in de wildernis. We stappen in een safari-wagen en rijden het verlaten wildpark binnen. Het voelt alsof de wereld stilgevallen is en de dieren naar ons kijken alsof ze na 17u geen bezoek meer verwachten. Wanneer de safariwagen stopt, wandelen we nog even verder door de bossen naar ons basecamp.
Kamperen in de bomen
Bij een afgebakend stukje in de bossen hangen enkele tree-tents omhoog in het midden van de wildernis. Wanneer alle spullen opgeborgen liggen in onze boomhut, zitten we neer met een drankje en hangen onze voeten uit de boomhut. We kijken we uit op een machtig landschap, waar kuddes herten, paarden en wilde koeien grazen. Beleving ten top.
Intussen zakt de zon stilaan weg en genieten we van een mooie nazomeravond. Na een actieve dag in de grotten begint de honger toe te nemen en ruiken we al het vlees op de barbecue. Ranger Bert bakt deze keer voor ons, terwijl je normaal in niet-corona-tijden zelf aan de slag kan om het vlees te bakken in de vuurkring. We schuiven de beentjes onder tafel en genieten.
Wanneer de zon helemaal onder is en de wolven niet meer huilen, zetten we onze hoofdlampen op en trekken we door het bos. We praten nog even na over de avonturen van onze eerste dag aan het kampvuur. Wanneer de kinderen slapen in de boomhut, zitten Wouter en ik nog te genieten van een wijntje onderaan de hut en kruipen we even later ook ons bed in.
Wakker worden in het wild
De tent sluit vrij goed af, waardoor de toch al felle zon rond 7 uur nog niet binnen steekt in de tent. Toch hoor je ook de natuur wakker worden. De kuddes herten lopen al kwistig rond over het landschap terwijl andere dieren nog even liggen te snoozen.
Na het ontbijt, wat momenteel in manden verdeelt wordt om de verschillende gasten niet te veel te mengen hebben Wouter, ik en de kinderen genoeg energie voor onze laatste dag op ontdekking in het wildpark.
Burlende herten
Samen met ranger Bert trekken we het wildpark in, maar moeten we meteen onze route wijzigen doordat een mannelijk hert ons de weg verspert. Vanaf september begint de paringsperiode van de herten en begint het mannetjeshert vaak te burlen (luid loeien) om de vrouwelijke herten te laten zien dat hij er is en waarmee hij enkele dingen duidelijk wil maken. Naast de geluiden durft het mannetjeshert ook vechten door te slaan met zijn gewei en in conflict te gaan met andere mannetjes. Een unieke belevenis.
Opnieuw de wildernis in
Wanneer we na onze tocht met Bert rond de middag aankomen in het dorp, droppen we onze bagage alvast in de wagen. Er rest ons nog maar één ding en dat is de dieren waartussen we geslapen hebben, nog eens van dichtbij te spotten.
Je kan het wildpark te voet ontdekken tijdens een stevige tocht, al zit dat er voorlopig niet in met een jonge reisgenoot van bijna 5. We stappen de safaricar op en gaan op zoek naar de Europese Big 5 in het wildpark van 250 hectare groot.
Vanuit de safaricar bewonderen we alle dieren en komen er veel ‘oeh’ en ‘aah’s’ aan te pas en vallen monden open van verwondering. De bizon, wolf, bruine beer, lynx en veelvraat zijn dan ook terecht de Europese Big 5.
De bruine beren waren zonder twijfel voor ons een hoogtepunt. Je hebt het gevoel dat je oog in oog staat met de dieren en je lijkt er maar enkele meters af te staan. Gelukkig is het berenverblijf groot en veilig genoeg, al wisten we wel wat gedaan bij een berenaanval dankzij de tips van ranger Bert.
Deze blogpost is een samenwerking met Domaine des Grottes de Han, zij zorgden voor een onvergetelijk kampeerweekend in het wild.
Glenn
Volg mij op Facebook, Twitter en Instagram en mis niks van de Reistebrij-updates!